укінуцца, ✂; зак.

  1. у што. Імкліва кінуцца куды-н., скочыць у што-н.

    • У на хаду ў калёсы.

  2. у што. Уваліцца куды-н., падаючы ўніз (разм.).

    • У ў канаву.

  3. перан. Нечакана ўзнікнуць, паявіцца.

    • Укінулася хвароба.

|| незак. укідвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)