Verbum

уявіць, ✂; зак.

1. У думках скласці вобраз каго-, чаго-н.

   • У. рысы дарагога чалавека.

2. Палічыць, дапусціць.

   • Я не мог у., што ў нас магло адбыцца такое.

3. заг. у знач. пабочн. слова уяві, уяві сабе. Ужыв. для падкрэслівання чаго-н. дзіўнага, цікавага.

|| незак. уяўляць, ✂.