угодніцтва, , н. (разм.).

Рабалепна-ліслівае імкненне дагадзіць каму-н.

  • Яго прынцыповай натуры праціўна было ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)