угару (угору) прыслоўе | размоўнае
Увышыню, уверх.
- Шар падняўся ў.
- Дубы ўзнімаюць у. свае цяжкія кроны.
- Ісці ўгару (размоўнае) — 1) атрымаць павышэнне па службе; 2) паспяхова развівацца.
- Лапкі ўгору (размоўнае жартаўлівае) — не супраціўляцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)