удружыць, ✂; зак.

Аказаць сяброўскую паслугу, узычыць.

  • Удружы мне, суседка, расады.
  • Вось дык удружыў! (гаворыцца іранічна ў знач.: зрабіў шкоду, непрыемнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)