удастоіць, ✂; зак.

  1. Узнагародзіць, прызнаць дастойным (кніжн.).

    • У. урадавай узнагароды.
    • Дзеяч, удастоены ганаровага звання.

  2. Аказаць каму-н. гонар сваёй увагай, прыхільнасцю і пад.

    • У позіркам.
    • Не ўдастоіць адказам.

|| незак. удастойваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)