Verbum

ударыць, ✂; зак.

1. Нанесці ўдар (у 1 знач.) каму-н., зрабіць удар аб што-н.

   • У. палкай.
   • Ударыла токам (перан.; безас.).
   • У. кулаком па стале.
   • У. у грудзі.

2. Пашкодзіць, прычыніць боль ударам.

   • У калена.

3. Ударамі апавясціць, адзначыць што-н., а таксама ўвогуле раздацца (пра рэзкі гук).

   • У трывогу.
   • Ударыў гром.

4. Нанесці ўдар (у 3 знач.).

   • У. знянацку на ворагу.

5. перан. Спыніць чые-н. адмоўныя дзеянні, знішчыць што-н. адмоўнае.

   • У па бюракратах.
   • У па недахопах.

6. Пачаць энергічна рабіць што-н., энергічна дзейнічаць чым-н. (разм.).

   • Музыканты ўдарылі вальс.
   • Матросы ўдарылі вёсламі.

7. перан. Раптоўна, з сілай наступіць.

   • Ударыла засуха.
   • Ударылі маразы.

8. перан. Моцна падзейнічаць на што-н.

   • Віно ўдарыла ў галаву.

|| незак. удараць, ✂.