Verbum

удацца​¹, ​^✂; зак.

1. Паспяхова ажыццявіцца, завяршыцца; атрымацца вельмі ўдалым (у 2 і 3 знач.).

   • Справа ўдалася.
   • Ураджай удаўся.
   • Ростам не ўдалася (пра чалавека, жывую істоту: не вырас; разм.).

2. Аказацца магчымым зрабіць што-н., пашчаслівіцца.

   • Удалося дастаць рэдкую кнігу.
   • Не ўдалося з’ездзіць.

3. Урадзіцца, вырасці падобным на каго-н.

   • Сын удаўся ў бацьку.

|| незак. удавацца, ✂.