удацца1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Паспяхова ажыццявіцца, завяршыцца; атрымацца вельмі ўдалым (у 2 і 3 знач.).

    • Справа ўдалася.
    • Ураджай удаўся.
    • Ростам не ўдалася (пра чалавека, жывую істоту: не вырас; размоўнае).
  2. Аказацца магчымым зрабіць што-н., пашчаслівіцца.

    • Удалося дастаць рэдкую кнігу.
    • Не ўдалося з’ездзіць.
  3. Урадзіцца, вырасці падобным на каго-н.

    • Сын удаўся ў бацьку.

|| незакончанае трыванне: удавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)