уцеха, ✂, ж.

  1. Забава, задавальненне.

    • Дзіцячыя ўцехі.

  2. Той, хто (або тое, што) прыносіць радасць, задавальненне.

    • Толькі ў працы і знаходзіш уцеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)