уцярпець (уцерпець)

дзеяслоў | закончанае трыванне

Цярпліва перанесці, утрымацца ад якога-н. дзеяння.

  • Не ўцярпеў (не ўцерпеў), каб не выказацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)