ухваліць, ; зак.

Даць станоўчую ацэнку, прызнаць добрым, правільным, дапушчальным.

  • У. задуму.
  • У. план развіцця гаспадаркі.

|| незак. ухваляць, .

|| наз. ухваленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)