Verbum

убыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Паменшаць (у колькасці, аб’ёме і пад.).

   • Убыла вада ў сажалцы.
   • Убыў дзень.
   • Убыла рашучасць (знікла, аслабла).

2. (звычайна з адмоўем «не») Пражыць, прабыць пэўны час дзе-н.; ужыцца з кім-н.

   • Яны там доўга не ўбудуць — вернуцца.
   • З табою ніхто не ўбудзе.

|| незакончанае трыванне: убываць.