тышчыцца дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Прабірацца з цяжкасцю; лезці куды-н. напралом, ціснуцца.

  • Куды ён тышчыцца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)