тыран назоўнік | мужчынскі род
-
Аднаасобны правіцель у Старажытнай Грэцыі, сярэдневяковай Італіі, які захапіў уладу сілай.
-
Правіцель, улада якога заснавана на дэспатызме і гвалце.
-
пераноснае значэнне: Жорсткі, дэспатычны чалавек, які чыніць здзекі над людзьмі.
|| прыметнік: тыранскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)