тыран, ✂, м.

  1. Аднаасобны правіцель у Старажытнай Грэцыі, сярэдневяковай Італіі, які захапіў уладу сілай.

  2. Правіцель, улада якога заснавана на дэспатызме і гвалце.

  3. перан. Жорсткі, дэспатычны чалавек, які чыніць здзекі над людзьмі.

|| прым. тыранскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)