тыповы прыметнік
-
Якому ўласцівы асаблівасці, характэрныя для пэўнага тыпу прадметаў, з’яў, людзей і пад.
- Тыповыя прыкметы дыфтэрыі.
-
Які часта сустракаецца, звычайны, характэрны для каго-, чаго-н.
- Тыновая з’ява.
-
Які аб’ядноўвае індывідуальныя, своеасаблівыя рысы з прыкметамі і ўласцівасцямі, характэрнымі для шэрага з’яў і асоб.
- Т. беларускі характар.
- Тыповыя вобразы баек.
|| назоўнік: тыповасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)