тыповы прыметнік

  1. Якому ўласцівы асаблівасці, характэрныя для пэўнага тыпу прадметаў, з’яў, людзей і пад.

    • Тыповыя прыкметы дыфтэрыі.
  2. Які часта сустракаецца, звычайны, характэрны для каго-, чаго-н.

    • Тыновая з’ява.
  3. Які аб’ядноўвае індывідуальныя, своеасаблівыя рысы з прыкметамі і ўласцівасцямі, характэрнымі для шэрага з’яў і асоб.

    • Т. беларускі характар.
    • Тыповыя вобразы баек.

|| назоўнік: тыповасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)