тынкоўка, ✂, ж.

  1. гл. тынкаваць.

  2. Слой тынку на паверхні будынкаў, на столі і сценах унутраных памяшканняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)