тыкаць1, ; незак.

  1. Поркаць чым-н. у што-н.

    • Т. кіем у зямлю.
  2. Утыкаць, усоўваць у што-н.

    • Т. кнопкі ў сцяну.
  3. Падносіць блізка, паказваць на каго-, што-н.

    • Т. пальцам у кожную літару.
  4. перан. Уключаць, накіроўваць (разм. неадабр.).

    • Т. ва ўсе камісіі.
  5. перан. Пастаянна напамінаць, гаварыць аб кім-, чым-н., упікаць чым-н., папракаць (разм. неадабр.).

  • Тыкаць носам (разм. неадабр.) — звяртаць чыю-н. увагу на што-н. (віну, учынак і пад.; звычайна ў грубай форме).

  • Тыкаць у нос каму (каго-што) або кім-чым (разм. неадабр.) — тое, што і тыкаць 1 (у 5 знач.).

|| зак. ткнуць, і тыкнуць, .

|| незак. патыкаць, .

|| наз. тыканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)