тыф, ✂, м.

Вострае інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца ліхаманкавым станам і расстройствам свядомасці.

  • Брушны т.
  • Зваротны т.
  • Сыпны т.

|| прым. тыфозны, ✂.

  • Т. хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)