тужыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Сумаваць, маркоціцца.

    • Жывуць багата і не тужаць.

  2. Гараваць, перажываць якое-н. няшчасце.

    • Т. па сыне.

|| незакончанае трыванне: патужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)