тужлівы, ✂.

  1. Прасякнуты тугой.

    • Т. настрой.

  2. Які наганяе, выклікае тугу.

    • Тужлівая цішыня.

|| наз. тужлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)