тузаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
каго-што, за што. Торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі.
- Т. за вяроўку.
- Т. за валасы.
-
Рытмічна торгаць, пранізваць (пра боль).
- Палец нарываў і моцна тузаў.
-
пераноснае значэнне, каго. Непакоіць, дакучаць якімі-н. патрабаваннямі, прыдзіркамі і пад. (размоўнае).
- Яму немагчыма было працаваць, бо ўвесь дзень тузалі.
|| аднакратны дзеяслоў: тузануць.
|| назоўнік: тузанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)