тузаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. каго-што, за што. Торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі.

    • Т. за вяроўку.
    • Т. за валасы.
  2. Рытмічна торгаць, пранізваць (пра боль).

    • Палец нарываў і моцна тузаў.
  3. пераноснае значэнне, каго. Непакоіць, дакучаць якімі-н. патрабаваннямі, прыдзіркамі і пад. (размоўнае).

    • Яму немагчыма было працаваць, бо ўвесь дзень тузалі.

|| аднакратны дзеяслоў: тузануць.

|| назоўнік: тузанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)