тушэ, нескл., н. (спец.).

  1. Характар, спосаб дакранання да клавішаў фартэпіяна пры ігры.

    • Мяккае т.
    • Моцнае т.

  2. У спорце: укол, удар, нанесены фехтавальшчыкам саперніку ў адпаведнасці з правіламі, а таксама дотык барца абедзвюма лапаткамі да дывана, які абазначае паражэнне барца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)