туша назоўнік | жаночы род

  1. Асвежаванае і выпатрашанае цела забітай жывёліны.

    • Т. авечкі.

  2. Пра вялікага, поўнага чалавека (размоўнае неадабральнае).

|| памяншальная форма: тушка.

  • Т. труса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)