турнір, ✂, м.

  1. У Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі: спаборніцтва рыцараў.

  2. Спартыўныя спаборніцтвы, асабістыя ці камандныя, у якіх усе ўдзельнікі сустракаюцца паміж сабой адзін або два разы.

    • Баскетбольны т.
    • Міжнародны шахматны т.

|| прым. турнірны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)