турнікет, ✂, м.

Спецыяльнае прыстасаванне для пропуску людзей па чарзе, па аднаму.

  • Прайсці цераз т.

|| прым. турнікетны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)