турма, ✂, ж.

  1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.

    • Сядзець у турме.

  2. Пакаранне зняволеннем.

    • Прайсці праз турму.

  3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.

◊

  • Турма плача па кім (разм. неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакаранне.

|| прым. турэмны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)