туманны прыметнік
-
гл. туман.
-
Ахутаны, засланы туманам.
- Т. бераг ракі.
- Туманная раніца.
-
Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.
- Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.
-
пераноснае значэнне: Які мае няясны сэнс; незразумелы.
- Туманныя разважанні.
-
пераноснае значэнне: Невыразны, цьмяны.
- Туманныя вочы.
- Т. позірк.
|| назоўнік: туманнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)