туманны прыметнік

  1. гл. туман.

  2. Ахутаны, засланы туманам.

    • Т. бераг ракі.
    • Туманная раніца.
  3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.

    • Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.
  4. пераноснае значэнне: Які мае няясны сэнс; незразумелы.

    • Туманныя разважанні.
  5. пераноснае значэнне: Невыразны, цьмяны.

    • Туманныя вочы.
    • Т. позірк.

|| назоўнік: туманнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)