туманіцца, ✂; незак.

  1. Засцілацца, ахутвацца туманам.

    • Удалечыні туманіцца лес.

  2. перан. Пра вочы, погляд, памяць: пазбаўляцца здольнасці добра бачыць, разумець (разм.).

    • Галава туманіцца.

|| зак. затуманіцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)