туманіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Засцілаць, рабіць нябачным што-н.

    • Дым туманіў неба.

  2. пераноснае значэнне: Перашкаджаць добра бачыць або ясна разумець, успрымаць што-н.

    • Слёзы туманілі вочы.
    • Т. галаву.

|| закончанае трыванне: затуманіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)