туман, ✂, м.

  1. Згушчэнне дробненькіх кропелек вады або ледзяных крышталікаў у прыземных слаях атмасферы, што робіць паветра непразрыстым.

    • Над лугам слаўся густы т.

  2. Непразрыстая заслона дыму, пылу і пад.

    • Махорачны т.

  3. перан. Пра стан няяснасці, змешанасці думак, уяўленняў.

    • Т. у галаве.

|| прым. туманны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)