туліцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Гарнуцца, прыціскацца да каго-, чаго-н.

    • Дзіця туліцца да маці.
  2. пераноснае значэнне: Адчуваць большую прыязнасць да каго-н., быць больш адданым каму-н.

    • Хпопчык больш туліўся да бацькі.
  3. Знаходзіць прытулак, прыстанішча дзе-н. у цеснаце.

    • У цеснай хаце тулілася сям ‘я з дзевяці чалавек.
  4. пераноснае значэнне: Размяшчацца, знаходзіцца дзе-н. у зацішным месцы.

    • Вёска тулілася каля лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)