туліцца дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Гарнуцца, прыціскацца да каго-, чаго-н.
- Дзіця туліцца да маці.
-
пераноснае значэнне: Адчуваць большую прыязнасць да каго-н., быць больш адданым каму-н.
- Хпопчык больш туліўся да бацькі.
-
Знаходзіць прытулак, прыстанішча дзе-н. у цеснаце.
- У цеснай хаце тулілася сям ‘я з дзевяці чалавек.
-
пераноснае значэнне: Размяшчацца, знаходзіцца дзе-н. у зацішным месцы.
- Вёска тулілася каля лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)