туляга, ✂, м.; ✂, ж..

  1. Чалавек, які туляецца, пазбягае сустрэч; бадзяга.

  2. Баязлівец, нерашучы чалавек (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)