туляцца, ✂; незак.

  1. Блукаць, хадзіць без пэўнай мэты; бадзяцца.

    • Усё жыццё туляўся без ніякага занятку.

  2. Знаходзіцца дзе-н., хаваючыся ад каго-, чаго-н.

    • Туляўся ў лесе, пакуль партызан не знайшоў.

|| наз. тулянне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)