туляцца дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Блукаць, хадзіць без пэўнай мэты; бадзяцца.
- Усё жыццё туляўся без ніякага занятку.
-
Знаходзіцца дзе-н., хаваючыся ад каго-, чаго-н.
- Туляўся ў лесе, накуль партызан не знайшоў.
|| назоўнік: тулянне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)