тугі, ✂.

  1. Моцна нацягнуты.

    • Тугая струна.

  2. Да адказу напханы чым-н.; пругкі, ядраны.

    • Т. мяшок.
    • Т. качан капусты.

  3. Які цяжка сціскаецца або расцягваецца.

    • Тугая спружына.

  4. перан. Які заўсёды адчувае цяжкасці ў вырашэнні, выкананні чаго-н. (разм.).

    • Яму туга (прысл.) давалася работа.

◊

  • Тугі на вуха (разм.) — глухаваты.

|| наз. тугасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)