тугі прыметнік

  1. Моцна нацягнуты.

    • Тугая струна.
  2. Да адказу напханы чым-н.; пругкі, ядраны.

    • Т. мяшок.
    • Т. качан капусты.
  3. Які цяжка сціскаецца або расцягваецца.

    • Тугая спружына.
  4. пераноснае значэнне: Які заўсёды адчувае цяжкасці ў вырашэнні, выкананні чаго-н. (размоўнае).

    • Яму туга (прыслоўе) давалася работа.

Тугі на вуха (размоўнае) — глухаваты.

|| назоўнік: тугасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)