тугадум назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які марудна ўсведамляе, павольна думае.

|| жаночы род: тугадумка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)