трымцець, ✂; незак.

  1. Дрыжаць, калаціцца ад моцнага хвалявання, унутранага пачуцця.

    • Т. ад страху.

  2. Слаба свяціцца дрыжачым святлом.

    • На небе трымцелі зоркі.

  3. перан. Дрыжаць, заміраць.

    • Сэрца трымціць.

|| наз. трымценне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)