трыбушыць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны.
-
пераноснае значэнне: Разварочваць, разрываць што-н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым-н.
- Т. чамадан.
-
пераноснае значэнне: Рабіць вобыск, трэсці каго-н. (грубае).
|| закончанае трыванне: вытрыбушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)