трыбуна, ​, ж.

  1. Узвышэнне для выступлення прамоўцы.

    • Аратар падняўся на трыбуну.
  2. перан. Месца, сфера, дзе праходзіць грамадская дзейнасць каго-н.

    • Грамадская т.
  3. Збудаванне лавак для публікі (на стадыёнах, плошчах і пад.).

|| прым. трыбунны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)