трыбух, ✂, м. (разм.).

  1. Страўнік.

  2. Жывот (іран.).

    • Напхаць т. (наесціся).

  3. мн.:

    • Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).

|| прым. трыбуховы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)