трыбух назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
-
Страўнік.
-
Жывот (іранічны сэнс).
- Напхаць т. (наесціся).
-
множны лік:
- Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).
|| прыметнік: трыбуховы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)