трушчыць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Біць, крышыць на дробныя часткі.
- Т. шкло.
-
Ламаць, крышыць, разбураць.
- Танкі трушчылі ўсё на сваім шляху.
|| закончанае трыванне: струшчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)