Verbum

трубіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Дзьмучы ў трубку, прымушаць яе гучаць.

2. Гучаць (пра трубу).

   • Трубяць трубы.

3. Гукамі трубы падаваць сігнал да чаго-н.

   • Т. трывогу.
   • Т. збор.

4. пераноснае значэнне, аб кім-чым. Настойліва распаўсюджваць якія-н. чуткі (размоўнае).

5. пераноснае значэнне, што і без дапаўнення. Многа есці (размоўнае).

   • Т. хлеб.

|| закончанае трыванне: пратрубіць, раструбіць і струбіць.