трубадур, , м.

  1. Сярэдневяковы правансальскі (у паўднёвай Францыі) паэт-спявак.

  2. перан., чаго. Той, хто ўслаўляе, прапагандуе што-н. (кніжн.).

|| прым. трубадурскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)