троечнік, ✂, м. (разм.).

Вучань, студэнт, які пастаянна атрымлівае тройкі за вучобу.

|| ж. троечніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)