троечнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Вучань, студэнт, які пастаянна атрымлівае тройкі за вучобу.

|| жаночы род: троечніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)