трохвугольнік (трыкутнік) назоўнік | мужчынскі род
-
Геаметрычная фігура, абмежаваная трыма прамымі лініямі, якія перасякаюцца і ўтвараюць тры ўнутраныя вуглы, а таксама ўсякі прадмет такой формы.
-
Музычны ўдарны інструмент з загнутага металічнага прута ў форме трохвугольніка.
- Сярод удараў бубна і талерак меладычна звінеў стальны т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)