трохгранны, ✂.

  1. Які мае тры грані.

    • Т. напільнік.

  2. Утвораны перасячэннем трох граней, што праходзяць праз адну кропку (спец.).

    • Т. вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)