травіць2 дзеяслоў | незакончанае трыванне
Таптаць (лугі, палі), з’ядаць пасевы; рабіць патраву.
- Т. пасевы.
- Козамі сена травіць (размоўнае неадабральнае) — разбазарваць дабро.
|| закончанае трыванне: патравіць і стравіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)