траскучы прыметнік
-
Які ўтварае трэск (у 1 і 2 знач.).
-
пераноснае значэнне: Пусты, беззмястоўны, разлічаны на знешні эфект (аб размове, словах).
Траскучы мароз (размоўнае) — вельмі моцны мароз.
|| назоўнік: траскучасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)