траскатня назоўнік | жаночы род | размоўнае
-
Працяжны трэск, шум, стук.
- Т. кулямёта.
-
пераноснае значэнне: Бясконцая балбатня, пустыя размовы.
- У вершы многа траскатні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)