траскатня, ✂, ж. (разм.).

  1. Працяжны трэск, шум, стук.

    • Т. кулямёта.

  2. перан. Бясконцая балбатня, пустыя размовы.

    • У вершы многа траскатні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)