Verbum

трашчаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Ломячыся, крышачыся, утвараць трэск.

   • Лёд трашчыць.

2. Утвараць гукі падобныя на трэск (пра насякомых).

   • Т. начныя цвыркуны.

3. пераноснае значэнне: Хутка, многа, не змаўкаючы гаварыць.

   • Яна можа т. гадзіну без перапынку.

4. пераноснае значэнне: Быць напярэдадні краху, распаду; знаходзіцца пад пагрозай зрыву.

   • План па перавозках грузаў трашчыць.

Мароз трашчыць (размоўнае) — пра вельмі моцны мароз.