траса, ✂, ж.

  1. Напрамак лініі дарогі, канала і пад.

    • Т. трубаправода.

  2. Дарога, шлях.

    • Аўтамабільная т.
    • Паветраная т.

  3. След, які пакідае за сабой трасіруючая куля, снарад і пад.

    • Т. ракеты.

|| прым. трасавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)